ادبیت بازآفرینی قصه های عامیانه در داستان امروز ایران

در ادبیات هر کشوری ردّی از قصه ها و افسانه ها و اسطوره های کهن دیده می شود، اما گاهی ردپای قصه ها مشخص تر است. بازآفرینی قصه های کهن در قالب داستان نو، یکی از شیوه های نشان دادن جاپای گذشتگان است که می توان آن را ادای دینی برای قصه ها و افسانه های کهن دانست. این پایان نامه به داستان هایی چون: پریون، تعویض مرکب، مهره مار، سرناچی و تن آبی، تنابی رو می کند که به ترتیب بازآفرینی قصه های فایز و پری، دوالپا، شاهزاده ابراهیم و یلدا، شهر جن زده و پسر و غول بیابان است. داستان های حاضر نمونه همه داستان هایی است که جنبه های ادبیتِ بازآفرینی را شامل می شوند. ادبیت در اینجا دارای مفاهیم بنیادی فرمالیسم است، اما با مفاهیم دیگر مدرنیسم نیز گره می خورد و برای نمونه افزون بر مفاهیمی چون زاویه دید، آشنایی-زدایی، آشکارسازی صناعت و مانند آن مفاهیمی چون سوررئالیسم در داستان پریون، ساختارگرایی و پساساختارگرایی در تعویض مرکب و نمادگرایی در داستان مهره مار نیز مطرح شده اند.این پایان نامه به بازآفرینی قصه های عامیانه و بررسی ادبی و مقایسه آن با داستان های امروزی می پردازد.